AI

Creativiteit komt met vlagen. Soms hobbel ik dagen rond waarop ik me afvraag waarom ik ook alweer de creatieve kant gekozen heb. Het huis brandschoon, boodschapjes gedaan, gesport, gebadderd en dan… Dan is het tijd voor de tunnel der verveling. Met aan het eind het licht van een leuk idee. En dan begint het te stromen. Het ene idee na het andere. En de grap is, geen tijd om het uit te werken. Want de plannen blijven maar komen.

En dan denk ik: zou dit zijn waar ‘AI-technologie’ een intrede zou kunnen doen in het leven van de kunstzinnige? Je kunt er heerlijk balletjes naar opgooien, zonder het te hoeven uitwerken. En ja, eens, de ambacht verdwijnt. ‘AI’ zou kijken naar mijn tekeningen en vervolgens in ‘mijn’ stijl een, misschien nog wel betere, illustratie neerpennen. Maar het idee komt wel alsnog van mij.

Soms hobbel ik rond en stel mezelf de vraag waarom ik de creatieve kant heb gekozen

Alleen het werkt niet… Het blijft een lastige kwestie. De gedachte dat je de computer kunt vragen ideeën uit te werken en vraagstellingen die je hebt origineel op te lossen, stemt mij niet pers se gelukkig. En kunnen we dan ‘AI’ niet ook even vragen ons alsje-, alsjeblieft te vertellen hoe de vele, soms letterlijke, branden te blussen die momenteel in de wereld woeden? Dat zou mooi zijn.

Susanne Fust        
Vlissingse Illustrator